- Medrese eğitimi almış aydınların oluşturduğu bir edebiyattır.
- Nazım birimi genellikle beyittir, cümle bir beyitte tamamlanır, beyitler arasında konu ve anlam bütünlüğü aranmaz.
- Ölçü, aruzdur.
- Dil, Arapça, Farsça ve Türkçenin karışımı olan Osmanlıcadır.
- Şiirlerde genellikle tam ve zengin uyak kullanılmıştır,
- Şiirler, konuyu içeren başlıkları olmadığı için, nazım biçimlerine göre adlandırılır.
- Duygu ve düşünceler genellikle kalıplaşmış sözlerle (mazmun) ifade edilir.
- Konudan çok, konunun anlatış biçimi önemsenir.
- Soyut bir edebiyattır, insan ve doğa gerçeğe uygun değildir.
- Genellikle saraya ve çevresine seslenir.
- Sanatlara bolca yer verilmiş, sanat yapmak amaç durumuna getirilmiştir.
- Ulusal bir edebiyat olmayıp Arap ve İran edebiyatının etkisi çok fazladır.
- Şiirde daha çok, aşk, sevgili, içki, din gibi konular işlenmiştir.
- Nazım ön planda tutulmuş, nesir pek önemsenmemiştir. Nesir alanında tezkireler, seyahatnameler, münşeatlar (mektuplar), tarihler, dini metinler ve nasihatnameler yaygındır.