Bunca zaman bana anlatmaya
çalıştığını, kendimi
bulduğumda
anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu
varmış,
Kendi yolumu
çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,
okuyarak, dinleyerek
değil..
Bildiklerini bana neden
anlatmadığını,
anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün
kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak
koştuğunu
anladım..
Acı doruğa ulaştığında
gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını
anladım..
Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla
ağlamaktan
daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde
anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir
tek en çok
sevdiği acıtabilirmiş,
Çok
acıttığında anladım..
Fakat ,hak edermiş sevilen onun için dökülen her
damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler
Terk ettiğinde
anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği
gizlememekmiş
marifet,
Yüreğini
elime koyduğunda anladım..
''Sana ihtiyacım var, gel ! ''
diyebilmekmiş
güçlü olmak,
Sana ''git''
dediğimde anladım..
Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmiş
sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir
çocukmuş, her düştüğünde zırıl
zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı
sarıldığında
anladım..
Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye
haykırmak
istemekmiş pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur,
kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu
yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde
sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş
bir gün
affedilmeyi,
Beni afetmeni ölürcesine istediğimde
anladım..
Sevgi
emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak
kadar
sevmekmiş