Yapı bakımından benzerliklerine göre dünyadaki diller üç gruba ayrılmaktadır:
A) Tek Heceli Diller: Bu yapıdaki dillerde sözcükler tek heceden ibarettir. İsim veya fiillerde çekim yoktur. Zengin bir vurgu sistemi vardır. Sözcüğün anlamı çoğu kez cümledeki sırasından anlaşılır. Çin-Tibet dilleri, yapı bakımından tek heceli dillerdir.
C) Eklemeli Diller (Bitişken Diller): Türkçe ve diğer akraba diller ile Ural dil ailesine mensup diller yapı bakımından eklemeli dillerdir. Bu dillerde sözcükler isim veya fiil kökleri hâlinde bulunurlar. Sözcük türetme bu köklere ekler getirmek suretiyle olur. Türkçe, Macarca, Moğolca, Tunguzca, Fince, Mançuca ve Smoyetçe yapı yönüyle bu gruba girer.
Özetle, Türkçe’miz kaynak ve akrabalık bakımından dünya dilleri arasında Ural-Altay dil ailesinin Altay kolunda, yapı bakımından ise eklemeli diller grubunda sondan eklemeli bir dildir.