Fransa'da 1830 yıllarında klasisizme tepki olarak gelişmiş bir edebiyat akımıdır.
Klasik edebiyatın kuralları ve kuralcı anlayışı terk edilir.
Konular eski Yunan ve Latin edebiyatı yerine Hıristiyanlıktan, tarihten ve günlük yaşamdan alınır.
Akıl yerine, duygulara ve hayallere önem verirler.
Sanatçılar yapıtlarında kendi kişiliklerini gizlemezler.
Karamsarlık yaygındır.
Sanat toplum içindir, görüşü benimsenir.
Çevre ve doğa betimlemelerine yer verilir.
Konular işlenirken iyi, kötü, doğru, yanlış gibi karşıtlıklardan yararlanılır.
Üç birlik kuralı terk edilir, tiyatroda dram türü doğar.
J. J. Rousseau, Voltaire, Victor Hugo, Goethe, Schiller, Chateaubriand, Madame de Stael, Lamartine, A. Dumas Pere, A. de Musset, Lord Byron, Shelley, Puşkin…
Namık Kemal, Abdülhak Hamit ve Ahmet Mithat Efendi; şiirleriyle R.Mahmut Ekrem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder