Dünya üzerinde konuşulan ve
yazılan diller, genellikle iki esasa göre sınıflandırılmaktadır:
Aynı çekirdek anadilden türemiş
diller bir dil ailesi kabul edilir. Bilinmeyen dönemlerde, aynı anadile yapısı
ve köken bilgisi bakımlarından, geriye doğru gidildikçe birbirine yakınlıkları
beliren bağlılıklardır. Soy bakımından akrabalıkta söz dağarcığındaki
benzerlikler de dikkate alınan bir ölçüdür. Dikkat edilmesi gereken bir önemli
bir nokta da şudur: Akraba dilleri kullanan ulusların aynı ırktan geldikleri
söylenemez. Aynı soydan gelen ve dilleri akraba olan uluslar bulunduğu gibi,
ırk bakımından birbirleri ile hiçbir ilişkisi bulunmayan, fakat aralarında
kültür ilişkisi ve kültür bağı olan uluslar da vardır. Nitekim, Hint-Avrupa dil
ailesi içinde yer alan diller, birbirleriyle soy bakımından bir bağ bulunmayan
birçok ulus tarafından kullanılmaktadır. Aynı dil ailesindeki diller arasındaki
akrabalık da derece derecedir. Bir anadilin ayrı ayrı kollarından gelen diller
uzak akrabadırlar. İngilizce ile Farsça gibi. Aynı anadilin aynı dalından gelen
kollar ise yakın akrabadırlar. Almanca ile İngilizce gibi.
Dünyadaki diller kaynak ve akrabalık bakımından şu dil ailelerine bölünmektedir:
A) Asya Kolu: Hintçe, Urduca, Farsça ,Ermenice, Hititçe...
B) Avrupa kolu:
a. Germen
kolu: İngilizce , Almanca, Flamenkçe
b. Roman
kolu: Lâtince, Fransızca, İtalyanca, İspanyolca...
c. Slav
kolu: Rusça, Sırpça, Bulgarca, Boşnakça, Lehçe...
d.
Diğerleri: Yunanca, Arnavutça, Keltçe...
Hami-Sami Dil Ailesi: Ortadoğu ve Kuzey Afrika’da konuşulan diller bu aileye mensuptur. Arapça, İbranice ve Berberi dilleri
Çin-Tibet Dil Ailesi: Çince, Tibetçe,
Wietnamca ve Endenozya adalarında konuşulan diller.
Bantu Dil Ailesi: Orta ve Güney Afrika’da konuşulan yerli diller.
a) Ural Kolu:
1. Fin
–Ugor: Ugorca ve Permce (Fince ve Macarca’yı içine alır)
2. Samoyet:
Samoyetçe
b) Altay Kolu: Türkçe, Moğolca, Mançuca, Tunguzca, Korece ve Japonca.
Kafkas Dilleri: Gürcüce,
Çeçence, Lezgince, Çerkez-Abhaz dilleri.
Yapı bakımından benzerliklerine göre dünyadaki diller üç gruba ayrılmaktadır:
A) Tek Heceli Diller: Bu yapıdaki dillerde sözcükler tek heceden ibarettir. İsim veya fiillerde çekim yoktur. Zengin bir vurgu sistemi vardır. Sözcüğün anlamı çoğu kez cümledeki sırasından anlaşılır. Çin-Tibet dilleri, yapı bakımından tek heceli dillerdir.
B) Çekimli Diller: Çekimli
dillerde tek ve çok heceli kökler ve birtakım ekler vardır. Fakat yeni kelime
yaparken ve çekim sırasında çok defa, köklerde bir değişiklik olur. Bazı
dillerde bu değişiklik sözcük kökünü tanınmaz hale getirir. Arapça ve
Fransızcayı bu dillere örnek gösterebiliriz.
C) Eklemeli Diller (Bitişken Diller): Türkçe ve diğer akraba diller ile
Ural dil ailesine mensup diller yapı bakımından eklemeli dillerdir. Bu dillerde
sözcükler isim veya fiil kökleri hâlinde bulunurlar. Sözcük türetme bu köklere
ekler getirmek suretiyle olur. Türkçe yapı yönüyle bu gruba girer.
Özetle, Türkçemiz kaynak ve akrabalık bakımından dünya dilleri arasında Ural-Altay dil ailesinin Altay kolunda, yapı bakımından ise eklemeli diller grubunda sondan eklemeli bir dildir.
Özetle, Türkçemiz kaynak ve akrabalık bakımından dünya dilleri arasında Ural-Altay dil ailesinin Altay kolunda, yapı bakımından ise eklemeli diller grubunda sondan eklemeli bir dildir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder