Uygulamalı ulama

Sabahleyin erkenden kalkar, kardeşlerinin kahvaltısını hazırlardı. Komşular onu takdir eder, o ise abartılacak bir şey olmadığını söylerdi. 

Bir gün olsun halinden şikayet etmedi, işini savsaklamadı. Oysa çok yoruluyor, yaşlı dedesini de o bakıyordu. Bir erkek gibi tarlada çalışıyor, oduna gidiyordu. 

Ben mutluyum, siz beni dert etmeyin, diyordu.

Evet, işlerini severek yapıyordu. Mutluluğu ve keyfi gözlerinden okunuyordu.

Ulama, bir sözcüğün sonundaki ünsüzün diğer sözcüğün başındaki ünlüye bağlanarak okunmasıdır. Buna göre:

sabahleyin erkenden
komşular onu
takdir eder
şey olmadığını
gün olsun
bir erkek

sözcükleri arasında ulama yapılabilir.

Noktalama işaretinin kullanıldığı yerlerde ulama yapılamaz. Bu yüzden,

eder, o
evet, işlerini

sözcükleri arasında ulama yapılamaz.